We horen dat van alle kanten, dus er zal wel iets in zitten. Een van onze leden ging op onderzoek uit. Hieronder zijn bevindingen.
Ik heb het gevoel dat er de afgelopen jaren op meer Amsterdamse plekken dan ooit tegelijk werkzaamheden zijn en dat fietsers vaker moeten omrijden, terwijl voorheen bordjes ‘fietsers afstappen’ voldeden: een stukje lopen met de fiets aan de hand en iets verderop gewoon weer doorrijden over je favoriete route. Ik neem voor OEK de proef op de som.
Van het Amstelkwartier naar de Droogbak
Ik fiets mijn vaste route van mijn huis in het Amstelkwartier naar mijn yoga-adres aan de Droogbak via Weesperzijde, Amstel, Rokin en Damrak.
De Weesperzijde heeft jarenlang gedoe opgeleverd. Hij werd stukje bij beetje opgeknapt. Onlangs was in het verlengde daarvan het tunneltje bij het Amstelhotel een tijd gesloten. Nu valt de narigheid mee.
Achter de kruising bij de Berlagebrug worden torens met woningen en kantoren gebouwd. Dat gaat wel een paar jaartjes duren. Fietsers moeten hier zo lang links rijden. Goed te doen, maar voor mij elke keer een beetje spannend, sinds ik werd uitgescholden door een racefietser die niet begreep dat je hier links moet rijden en mij verweet dat ik dat wel deed. Belijning, die doorgaande en afslaande fietsers van elkaar scheidt, zou hier meer duidelijkheid en structuur kunnen brengen.
Vlak na de volgende brug, de Nieuwe Amstelbrug, ligt een stukje straat open. Er is een duidelijke omleiding met gele borden. Fietsers die rechtdoor willen, worden ontmoedigd met speciaal geplaatste sluisjes aan weerszijden. De omleiding betekent 200 meter omrijden: te doen en leuk om deze achterafstraatjes eens te zien. Er is onder het omleidingsbord een grappige cashewnoten-reclameposter geplakt: ‘STOM HÈ? OMREIZEN’. Deze cashewnoten reizen niet de halve wereld rond om ergens anders te worden gebrand, maar worden in Afrika geteeld én gebrand.
De volgende omleiding is twee bruggen verder, vanaf de Sarphatistraat. ‘Werkzaamheden ter hoogte van Carré’, zegt een bord. De pijl wijst naar de buitentrap van een huis. Hij zal wel gedraaid zijn. Een vervolgbord ontbreekt. Toch maar gewoon langs Carré gefietst. De werkzaamheden zijn kennelijk voorbij of er is een zomerpauze ingelast.
Verder gaat het overwegend goed. De situatie bij CS, die maandenlang beroerd was, is inmiddels een stuk beter. Alleen de brug van de Prins Hendrikkade over de Singel is in beide richtingen voor fietsers afgesloten. In westelijke richting is niets aangegeven, maar ik kan wel raden en zien hoe ik via de Nieuwe Haarlemmersluis om kan rijden. Een omweggetje van nog eens 100 meter. Totaal heb ik 300 meter omgereden. Te doen.
Van de Droogbak terug naar de Dam
De terugweg is lastiger. Werkzaamheden aan de westkant van het Damrak. Rechtsaf slaan vanaf de Prins Hendrikkade mag niet. Een geel omleidingsbord zegt dat fietsers richting Dam rechtdoor moeten. Helemaal de verkeerde kant op dus, en er komt geen vervolg-bord. Geen bord betekent rechtdoor rijden, redeneer ik.
Maar iets verderop kom ik in een volgende omleiding, dit keer vanwege de afsluiting van de Geldersekade. Zo bereik ik de Dam nooit, denk ik, dus ik ga terug naar de hoek van het Damrak en vraag een verkeersregelaar hoe ik naar de Dam moet. “Afstappen, een stukje lopen tussen de voetgangers en iets verderop kun je weer fietsen,” zegt hij. Wel zo makkelijk!
Van de Dam naar de Jan Evertsenstraat
Gelukkig hoef ik niet vanaf de Rozengracht de Herengracht, Keizersgracht of Prinsengracht op: alle drie zijn afgesloten richting stad. ‘Volg P’, staat op een bord, maar ik zie geen vervolgborden die aangeven hoe route P gaat. Voor mij geen probleem, want ik wil de Rozengracht volgen en dat gaat goed.
Behalve het laatste stukje, tussen de Marnixstraat en de Da Costakade, dat is afgesloten. Een blokje om is netjes met gele borden aangegeven.
Althans… ergens lijkt het erop dat je rechtdoor moet, terwijl je linksaf moet. Weer een gedraaid bord (foto 7). 500 meter omrijden, de grootste extra omweg van deze tocht. Ook een beetje onveilig vanwege de extra afslagen linksaf.
Het laatste stuk gaat via de De Clercqstraat en de Admiraal de Ruijterweg. Ook hier zijn werkzaamheden, maar het is netjes opgelost: de straat is tijdelijk zodanig heringericht, dat fietsers in beide richtingen door kunnen rijden – ten koste van de automobilist.
Van de Jan Evertsenstraat naar het Amstelkwartier
Bij deze voor mij ongebruikelijke route gebruik ik navigatie. Misschien daarom heb ik geen noemenswaardige problemen op dit traject. Alleen iets vreemds op de Eerste Helmersstraat. Een bord geeft aan dat ik niet linksaf mag vanwege een afsluiting verderop. Ik waag het er toch op. Verderop staat een bord ‘afgesloten vanaf 13 mei’. Het is nu drie maanden later. Het lijkt erop dat het werk klaar is en dat ze vergeten hebben de borden weg te halen.
Conclusie
Het aantal plaatsen in Amsterdam met werkzaamheden is inderdaad enorm. De hoeveelheid omrijden als gevolg hiervan valt op deze ’testdag’ mee. Mijn belangrijkste conclusie is dat omleidingen niet of matig lijken te functioneren. Veel omleidingen zijn niet volledig bewegwijzerd: na één of enkele borden houdt het op. Waar wél borden staan, zijn deze soms gedraaid, waardoor pijlen de verkeerde kant op wijzen. En menig bord blijft na het voltooien van de werkzaamheden staan.
Omleidingen functioneren dus meestal slecht door een slechte uitvoering, het draaien van borden en het niet op tijd opruimen. Van mij mogen omleidingen daarom helemaal verdwijnen, tenzij het écht niet anders kan. Afstappen en stukjes lopen is een stuk eenvoudiger en scheelt gedoe. Dit is ook duidelijk de voorkeur van de meeste fietsers. De omleiding vanaf de Weesperzijde werd weinig gebruikt. De meeste fietsers wurmden zich langs de speciaal geplaatste sluisjes en over de paadjes langs de gevels door voetgangers. Mede dankzij de fysieke dwang door de sluisjes stappen de meeste fietsers gelukkig wel netjes af
Commentaar Gemeente
We vroegen de gemeente om commentaar en kregen de volgende reactie:
“Fietsers laten afstappen en een stukje laten lopen werkt in de praktijk niet. We krijgen nu al heel veel klachten van doorjakkerende fietsers over trottoirs. We proberen met sluisjes dit zo veel mogelijk tegen te gaan.
Er wordt momenteel inderdaad veel gewerkt en het vooruitzicht is dat het aantal werkzaamheden de komende jaren niet zal afnemen. De stad is nog niet klaar. We zijn bezig met de inhaalslag in het onderhoud van onze kades en bruggen en de komende jaren moet Liander in verband met de energietransitie nog heel veel kabels en leidingen vervangen. Het is en blijft lastig om alle verkeerdeelnemers goed te blijven verwijzen. Maar we blijven nieuwe manieren proberen om deze puzzel toch goed voor elkaar te krijgen.”
Op AT5 liet de stadregisseur weten: “We gaan het verbeteren door meer werkzaamheden per wijk samen te voegen en dat dan beter naar de bewoners te communiceren.”
Tekst en foto’s: Ad Snelderwaard