Aangifte tegen de gemeente
Een week eerder al had de Amsterdamse jongerenafdeling van D66 aangekondigd tegen de gemeente aangifte te zullen doen wegens diefstal en heling. Want dat is waar het wegknipbeleid van de gemeente, met name bij CS, volgens die jonge democraten op neer komt. Een opmerkelijke actie van een partij die de wethouder leverde die verantwoordelijk is voor dat beleid. een partij bovendien die tijdens de laatste verkiezingen zich met nadruk als een fietspartij in de etalage zette.
Bij nader inzien werd de soep niet zo heet gegeten als hij werd opgediend, en werd er geen aangifte gedaan. Maar met hun actie waren ze wel de zoveelste in de rij van Amsterdammers die zich boos maken over de kennelijke machteloosheid van de gemeente om een passend antwoord te vinden op de populariteit van de fiets in de stad.
Ook de Fietsersbond wordt er soms moedeloos van. Al jaren hamert ze er bij de gemeente op meer ruimte te maken voor de fiets, niet alleen voor de stilstaande maar ook voor de rijdende fiets. Om die ruimte te creëren zijn woorden en goede wil onvoldoende. Toch lijkt het daar vaak bij te blijven. Daarom is de Fietsersbond blij dat steeds meer Amsterdammers bij de gemeente erop aandringen nu eindelijk echt te kiezen voor de fiets.
Geen woorden, maar daden (en geld)
Dat is hard nodig, want de prognose is dat in Amsterdam het aantal fietsers voorlopig alleen maar zal toenemen, en dat ook het aantal bestemmingen waar veel fietsers op afkomen alleen maar groter wordt. Een gunstige ontwikkeling voor de gemeente, want meer fietsers betekent minder auto's en dat bespaart de gemeente veel geld. Maar ook nu lijkt de gemeente al weer achter de feiten aan te lopen. Denk bijvoorbeeld aan hotspot De Hallen waar het fietsparkeerprobleem, ondanks de ondergrondse stalling, de pan uitrijst met taferelen die normaal zijn in de binnenstad (Dam, Munt, Leidseplein) maar in West ongekend, en kennelijk niet voorzien waren of onvoldoende beseft.
Fietsnietjes weghalen is meestal geen oplossing
Daarbij is het een zorgwekkende ontwikkeling dat stadsdelen meer en meer de neiging hebben om op drukke plekken fietsnietjes weg te halen. Men denkt daarmee weesfietsen te bestrijden, maar verkleint in feite de parkeercapaciteit en vergroot bovendien de kans op chaos (van omvallende fietsen) en fietsdiefstal.
