De gemeente heeft op verzoek van de raad uitgewerkt hoe in de binnenstad één gracht helemaal zonder autoparkeren kan worden ingericht. Daarbij kwamen twee profielen tevoorschijn. In één (zie boven) zien we de Herengracht zoals hij sinds een aantal jaren wordt aangelegd, met verhoogde stoepen voor voetgangers.
Het andere ontwerp (hieronder) gaat uit van het historische grachtenprofiel: voetpad en rijbaan zijn gelijkvloers en worden enkel gescheiden door een rij klinkers in de lengterichting.
Voor ons is duidelijk dat het onderste ontwerp de voorkeur heeft. Niet omdat we per se hechten aan de historische integriteit van de gracht, maar omdat dit wegdek voor fietsers het meest vergevingsgezind is. Dat wil zeggen, vrijwel niets in dat wegdek kan voor een fietser een obstakel vormen (als de klinkers er tenminste goed bij liggen). Het verschil met het andere ontwerp is zonneklaar: hier dienen verhoogde haakse banden als grens tussen de verschillende functies (stoep, fietsparkeren, boomkrans). Omdat de rijbaan erg krap is − de gemeente gaat voor 3,40 meter −, is de kans aanzienlijk dat een fietser bij het passeren van een auto, zo’n haakse band schampt en verongelukt.
De makers van de uitwerking hebben zelf ook de profielen onderling vergeleken en ook bij hen scoorde het bovenste profiel veruit het hoogst. Dat geeft hoop. Nog blijer zijn we dat ook de Vereniging Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad daar de voorkeur aan geeft.
Echt tevreden zijn we natuurlijk pas als dit profiel op alle grachten en in alle smalle straten van de binnenstad wordt toegepast. Want – of er nou auto’s parkeren of niet – fietsen in een krappe ruimte zonder een vergevingsgezinde inrichting wil niemand.